De niet te stoppen vloed aan zestienjarigen die zich elke dag opnieuw weer lijken te willen bewijzen.
Vaak doet de zestienjarige dat door straffe verhalen te vertellen tegen een leeftijdsgenoot. Bij voorkeur vertelt het ongedierte zijn of haar verhaal op de bus, waar iedereen de stoere anekdotes kan aanhoren. Een eerste opmerkelijke vaststelling is dat het merendeel van deze aandachtszoekers bestaat uit tetterende trutjes die hun gebrek aan intelligentie maar wat graag compenseren met de dikte van hun make-up laag. Een tweede vaststelling is dat tijdens de examenperiode zo ongeveer àlle schoolgaande trutten hysterisch beginnen tateren over de te kennen leerstof. Van twaalf tot vierentwintig; de examenperiode doet elke kip in een taterende trut veranderen. Gelukkig is er zo hier en daar nog een bescheiden meisje dat zwijgt en zich samen met mij stoort aan haar kwetterende geslachtsgenoten.
Hun mannelijke wederhelft is op de bus doorgaans minder praatziek. De mannelijke puber spuwt er zijn gal pas wanneer hij dronken, en vergezeld van een hele bende is. Hij beperkt zich meestal tot stoer de bus opstappen, want zijn echte terrein van terreur vormt zich tijdens publieke bijeenkomsten zoals fuiven of voetbalwedstrijden. Dat het haantjesgedrag vooral opspeelt tijdens fuiven is al langer bekend. De jongere beweegt zich voort in groep en moet zich dus ten allen tijde kunnen bewijzen tegenover zijn groepsgenoten. Het is echter dat laatste evenement, de voetbalwedstrijd, dat een nieuwe broedplaats voor stoere zestienjarigen lijkt te zijn. Ik heb geen idee over de situatie bij andere Belgische clubs. Bij Antwerp is het me de laatste maanden in elk geval opgevallen.
Alsmaar meer veel-te-stoer-ogende kindersmoelen mengen zich tussen de harde kern van supporters. Aangespoord door vrienden komt de rotpuber met stoere pas al aardig dronken het stadion binnengewandeld. Ondanks het feit dat hij amper ervaring heeft, kruipt hij direct naar boven om zich te mengen tussen de vaste aanhang die sinds jaar en dag komt kijken. Gelukkig gaat de iets oudere generatie hier af en toe tegenin. Negentig minuten lang naast een zatte onzin-uitkramende 16-jarige staan, maakt een mens immers agressief.
Het is zo tekenend voor de drang naar bevestiging en aandacht van de hedendaagse puber. Ik kan me in elk geval niet inbeelden dat ik, als prille tiener, richting het beruchte vak zou trekken om daar mee een grote bek op te zetten. Nee, ik had respect voor die indrukwekkende bende en wachtte tot ik de juiste mensen leerde kennen om er zelf tussen te gaan staan. En daar wringt het schoentje; geduld en respect zijn nu net twee zaken waaraan het de jeugd van tegenwoorig ontbreekt.
Ik vraag me af waar dit gaat eindigen. Want bus, fuif of voetbalwedstrijd..., ze zitten overal en overal zijn ze even irritant. Nog een paar jaar en ze breken uw eigen huiskamer open, vooralsnog de enige plek waar ze zich nog niet hebben gemanifesteerd, om er 17 bakken jupiler te komen leegzuipen.
Waar zal het stoppen, en wie zal het stoppen?
Dat deed deugd.
___________________
No Rules, Great Old
Last edited by Progrez on Jan-27-2008 at 21:54
|