Ik kom net terug van de nieuwste hype (naast markus & perry ^^): the passion of the christ.
Technisch gezien is die film best wel goed: mooie beelden, prachtig verfilmd, goed decor, mooie locatie etc. Enkel de slowmotions gaan soms op de zenuwen werken. De soundtrack past ook heel goed bij de film, valt niks op aan te merken.
Het verhaal zelf vind ik dikke kwatsch, maar dat is ook omdat ik heel de bijbel in de letterlijke zin kwatsch vind. Dat heeft mij daarentegen niet weerhouden om de film te gaan zien, aangezien we toch allemaal wel een beetje benieuwd zijn waar de hype over gaat.
De martelingen gaan op den duur ook vervelen en geven mij het gevoel dat de film maar om één ding draait: mensen bekeren door middel van sensatie, het gevoel van 'omg da is erg wa dieje mens heeft geleden voor ons, blabla' en in dat opzicht is het een zeer goede verfilming van de bijbel. De film is perfect gemaakt om wat gelovigen willen: mensen bekeren. Da hebt ge nogal snel door (als ge het ni al lang op voorhand zou doorgehad hebben natuurlijk) met als gevolg dat het nogal 'lachwekkend' wordt hoe hard die man toch weer gemarteld wordt en hoeveel keer hij op zijn gezicht gaat etc... alléja voor mij dan toch.
Conclusie: boeiende film, hoewel het verhaal nogal voorspelbaar was . Op mij heeft hij alvast niet de invloed gehad die hij tracht te hebben: ik heb mij niet bekeerd
ps: ik had op voorhand 'the passion of the jew', een zalige southpark aflevering gezien, dat zal er wel mee te maken hebben gehad dat ik moest lachen tijdens de zweepslagen. Zij die de aflevering gezien hebben zullen wel snappen wat ik bedoel
ps2: ik weet niet hoe het kwam, maar op elk 'key moment' van de film had ik wel een zalige ingeving van ne quote die het geheel grappig zou maken, en op 't einde van de film had ik dan ook enorm veel zin om der een parodie op te gaan maken
___________________
www.doehetzelver.be
|