quote: | Originally posted by Gladius
ik denk dat ik weet wat jouw probleem is. het is zoals een vriend van me die scheidsrechter is; hij kan niet deftig van een voetbalmatch genieten omdat hij alles met de ogen van een 'objectieve' scheids ziet.
Het lijkt me dat je zodanig met films bezig bent dat je niet meer kunt genieten van films met een eenvoudig concept (zoals je beschreef. iets te simplistisch wel dat beeld) en dat je dus per se nood hebt aan verassende elementen (qua plots/motieven). Heel veel goede films hebben hebben inderdaad een eenvoudig concept. Kan je dan niet genieten van goed acteerwerk? Verassende plotwendingen zijn leuk meegenomen voor mij, maar eenvoud sluit een goede film zeker niet uit voor mij. (ik denk spontaan aan de films met Bill Murray, Lost in translation & Broken flowers).
Dus, volgens mij mis je een heleboel zeer goede films. spijtig => |
Probleem? Wil het geen probleem noemen. Ik kan zeer genieten van films, no problem. Van films bekijken kan ik genieten maar ik kan ook genieten door te kijken naar opbouw van dingen, nog meer op externe dingen letten.
Als jij bijvoorbeeld de ondertiteling leest dan kijk ik ondertussen al in de achtergrond van het plaatje of er iets gebeurd/iets bekends tegen kom. Regisseurs hebben elk kun eigen style. Ik probeer die stylen te ontdekken. Cameravoering in combinatie met het verhaal. Motieven zoeken en daar de reden bij pakken. Ookal kijk ik met een ander oog naar films, toch kan ik er van genieten.
Goed acteerwerk let ik niet op. Dan vraag je je af waarom ik dat niet doe. Als je een goed actuur heb dan valt het niet op dat hij/zij goed kan acteren. Ik let wel op slecht acteerwerk. De slechtste acteur vind ik Vin Diesel in de film Triple X.
Of ik een heleboel goeie films mis? Nee totaal niet. Want een film die jij goed vind hoeft voor mij geen goeie film te zijn. Kwestie van smaak/interesse/emotionele toestand/onderwerp/begrijpbaarheid enz.
Heb inmiddels Amores Perros gezien en ik moet eerlijk bekennen dat ik het niet echt een superfilm vind. Verschillende verhaallijnen die op een bepaald moment bij elkaar komen zijn opzich wel okee. Maar als anti-zeehondeknuppelaar en anti-domino-mus-doder hoopte ik meer dat die honden met de computer geprogrammeerd waren. Bij deze film trouwens wel snel wat motieven gevonden: de honden, de zwart/wit tv, Eleganc reclame. Heb de film trouwens meerdere malen terug moeten spoelen omdat mijn aandacht ergens anders naartoe ging. Als tijdens een film mijn aandacht op wat anders stort dan weet ik al genoeg. (of je zit met een mooie vrouw een film te kijken, dan heeft dat verder niets met de slechtheid van de film te maken )
Misschien komt het zo over dat ik bij films geen emoties ken of dat ik me niet met een persoon in het verhaal kan identificeren maar dat is niet waar. Ook ik kan dat. Ik kijk niet altijd met een objectief oog naar ene film. Misschien wat objectiever dan andere. Ik ben ook subjectief genoeg.
___________________
Allemaal gelul!!
|